Friday, December 16, 2005

Yasama Sevgisi


Diyetimle ilgili yazi yazmak istemedim bugun, sevgili Arzum bana bir comment birakmis, nesene ve enerjine hayranim demis, bunun nereden kaynaklandigini paylasmak istedim :
Ben bunu aileme borcluyum, annem ve babam her zaman bulundugum ortamin degerini bilmemi ogretti, karnim toksa aclari doyurmami ogretti, sevgimi baskalari ile paylastikca beni sevenlerin cogalacagini ogretti, bildiklerimi paylasmami ogretti, isimi , evimi, ailemi sevmeyi ogretti. Bu yuzden icimdeki bu pozitifligi dostlarimla paylasmayi seviyorum, isimi seviyorum. Is insanın hayatının ve kişiliğinin bir parçasıdır derler... Ama işin dışında da bir yaşam var.
Aslolan odur.
Ev hayatı, aile ilişkileri, arkadaşlar, dostluklar önemlidir.
- Eğer hayatımdaki bu "diğer şeyler" doğru olmasaydı mesleğimde çürümüş, hatta sıradan olabilirdim. Eğer yaptığım iş beni bütünüyle yansıtmıyorsa o zaman gerçekten en iyisi olamam... Bu nedenle: - Bir yaşam edinin... Tuzlu suyun hafif bir rüzgarla kumsala vuran kokusunu fark edebileceğiniz, kızıl kuyruklu şahinin göl üzerinde daireler çizerek uçuşunu ve çam ağaçlarının üzerine konuşunu durup izleyebileceğiniz bir yaşam edinin... Yalnız olmadığınız bir yaşam edinin... Sevdiğiniz ve sizi seven insanlar bulun ve asla unutmayın: Sevgi bir lüks değildir, sevgi bir iştir... (cumlesi Anna Quindlen'e ait)

Yaşamın iyiliğine o kadar özen gösterin ki onu çevrenize yaymak için istek duyun...

Sonsöz, G. Brooks’un şu şiiri:
"Tükenmek üzere şu kısacık an
Yakında yok olacak
Ve ister altından yapılmış
İsterse acıyla yüklü olsun
Bir kez daha aynı kılıkla
Karşına çıkmayacak..."

2 comments:

SUNSHINE said...

gercekten cok guzel bir yazi olmus

gunluk kosusturma ,odemeler derken hayatimizda bize keyif verenler insanlari unutuyoruz. dostlarimiza zaman ayirmayi vakit bulamiyoruz. Ama aslinda hayati mutlu kilan paylasildikca cogalan sevgi oldugunu unutuyoruz.

Anonymous said...

icimi isittin tatli kadin. Bence de is hayati ozel hayatin degerini arttirabilir sadece. Aslolan sevgi.